Dag van de stad, weg met de luifels!

 

In mijn vorige blog heb ik het gehad over de Stad van de Toekomst. Er waren die dag uiteraard meer sprekers dan Maarten van Rossem en Jan Gehl en ik wil het vandaag graag hebben over het verhaal van kunstenaar en ontwerper Michel Huisman. Het evenement Stad van de Toekomst werd dit jaar georganiseerd in de stad Heerlen in Zuid-Limburg. De meesten van jullie zullen hier direct een associatie bij hebben; mijnwerkersstad, achterstandsregio, veel leegstand, werkloosheid misschien?

Ik vind het altijd leuk als iemand je meeneemt in de geschiedenis van een stad, om te begrijpen waarom een stad er zo bijligt als het nu doet. Dat is precies wat Michel Huisman tijdens zijn ‘’last lecture’’ probeerde te doen. Hij liet onder andere afbeeldingen zien van Heerlen van voor de oorlog. Oude karakteristieke panden gelegen aan kleine gezellige straten. Na de oorlog, kwam Heerlen verder tot bloei. De mijnen begonnen steeds meer steenkool te winnen en Heerlen moest meegaan met haar tijd om economisch bij te blijven. Het hele stadscentrum werd omgegooid door de bouw van modernistische gebouwen. Oude panden verdwenen om ruimte te maken voor de auto en tot overmaat van ramp, wilden alle winkels een luifel, zodat mensen tijdens regenbuien droog konden blijven winkelen. Deze luifels zijn nog steeds veel terug te vinden in het straatbeeld en het is volgens Michel erg moeilijk om pandeigenaren te dwingen om hier iets aan te doen. Gemeenten zijn niet bij machte om pandeigenaren te dwingen om de luifels te verbouwen en pandeigenaren hebben vaak niet de financiële wil om er iets aan te doen. Michel heeft daar een ontzettend leuke oplossing voor bedacht in Heerlen. Hij is met een groep vrijwilligers begonnen met Atelier Stadsrevisie, waar men zelf op maat gemaakte façades voor winkels bouwt. Eerst wordt de onderste etage, inclusief luifel opgemeten door de vrijwilligers. Zij bouwen ergens in een atelier de hele façade van de benedenverdieping na met tweedehands materialen, maar dan in oude stijl en plaatsen vervolgens die hele benedenverdieping in het winkelpand op de plek van de lelijke modernistische luifel. Dit is een stuk goedkoper dan wanneer een professioneel bedrijf hiervoor moet worden ingehuurd. Soms zijn de kosten om het professioneel aan te pakken een ton, terwijl Michel Huisman het met zijn groep voor een paar duizend euro kan bouwen. Een ontzettend goed initiatief dus!

De dagen na de toespraak van Michel zag ik in Groningen opeens overal modernistische luifels opduiken. Vooral de Nieuwe Ebbingestraat hangt er vol mee en het geeft een heel chaotische indruk als je er langsloopt. Ik vraag me af of we in Groningen niet net zoiets kunnen doen als in Heerlen? Kunnen we hier de luifels ook herstellen en het oude karakter van de Nieuwe Ebbingestraat terugbrengen? En hoe zou dat er dan uit zien? In de onderstaande twee foto’s zijn voorbeelden te zien van modernistische puisten in de stad. Twee panden waarbij het totale onderste deel van de gevels verwoest zijn met reclame en een overkapping. Ontzettend zonde!

Als je dan vervolgens kijkt hoe het óók kan, dan geeft het een heel ander beeld. Hieronder een paar voorbeelden uit zowel de Nieuwe- als de Oude Ebbingestraat. Op deze twee plekken zien de gevels er stijlvol uit. Hoewel ik mijn twijfels heb of de gevel van het linker pand in de eerste foto wel origineel is.

Dus gemeentes; wanneer je je stad op een makkelijke manier aantrekkelijk wilt maken, dan is het verwijderen van de modernistische luifels een goede eerste stap om dit te bereiken! Wil je meer lezen over het project van Michel? Kijk dan vooral even op de website: http://www.atelierstadsrevisie.nl/asta/project