Persoonlijk project Gerrya
De aandachtspanne van een mens is tegenwoordig nog maar een paar seconden. Hiermee verdwijnt ook de focus voor de dingen die echt belangrijk voor ons zijn, gewoonweg door te weinig aandacht. Met mijn persoonlijke project wil ik mensen meer bewust maken van hun omgeving en wil ik aandacht vestigen op dingen die normaal onzichtbaar lijken. Deel 1 ging over materialen, biodiversiteit en positieve energie.
Iedereen is druk en niemand stelt vragen, althans, zo lijkt het voor buitenstaanders. De afgelopen decennia zijn staal en beton centraal gaan staan in onze bouwmethoden en ontwikkelden zij zich tot materialen die degelijk en betrouwbaar zijn. Tegelijkertijd hebben deze materialen wel een grote impact op het milieu, omdat ze, ondanks de duurzaamheid in tijd, erg vervuilend zijn bij de productie. Bovendien werd beton tot voor kort bijna niet gerecycled. De bouw doet ontzettend haar best om de CO2-uitstoot te verminderen en ze heeft de laatste jaren grote stappen gemaakt in de energietransitie. Nu is de materialentransitie aan de beurt. Dit gebeurt al volop, door bijvoorbeeld in te zetten op circulaire processen en fabrieksmatig bouwen.
Met mijn persoonlijke project wilde ik laten zien wat er allemaal mogelijk is met hernieuwbare bouwmaterialen. Toen ik zocht naar een vorm hiervoor, kwam ik een folly-ontwerpwedstrijd tegen. Een folly is een klein gebouwtje dat vooral dient als kunstobject en verder geen functie heeft. Ik wilde bijdragen aan het nadenken over alternatieve materialen, door er een folly van te bouwen. Tijdens het ontwerp en onderzoek kwam ik erachter dat er veel gebeurt op het gebied van bouwmethoden, bouwmaterialen en afvalreductie. Waardoor ik de noodzaak van de folly niet meer zag.
Een folly zelf is namelijk als gebouw nutteloos, dat is de strekking van een folly: het is een kunstobject in de vorm van een gebouw. Daarom besloot ik niet een kunstwerk te maken, maar een functioneel bouwwerk. Ik besloot niet een huisje te bouwen, maar een hotel voor insecten. Door landbouw en stedenbouw neemt de biodiversiteit steeds meer af. Daarnaast richten wij de omgeving zo in dat er voor de beestjes geen ruimte meer is. Dit hotel biedt hun een schuilplaats. Een insectenhotel is echter niet vernieuwend, dus hoe kan ik hier nog een meerwaarde aan toevoegen?
Mijn gedachten gingen meteen naar Masaru Emoto, de pseudowetenschapper die aan de hand van ijskristallen en rijst laat zien wat de kracht van energie is. Hij haalde water uit verschillende bronnen en vergeleek de ijskristallen ervan met elkaar. Ook woorden hebben energie, laat hij zien: door het potje water te labelen met woorden als ‘beautiful’ of ‘ik vermoord je’, wilde hij bewijzen dat deze woorden invloed hebben op de vorm van het ijskristal dat van het water wordt gemaakt. In zijn resultaten is het water van de woorden als ‘beautiful’ mooi uitgekristalliseerd, terwijl het kristal van ‘ik vermoord je’ erg lelijk is. Bij het rijstexperiment plakt hij labels met de woorden ‘love’ en ‘hate’ op twee glazen potten met gekookte rijst. Na een aantal dagen is al te zien dat de pot rijst met ‘hate’ veel sneller bederft dan de pot met ‘liefde’. Dit experiment is vaak nagedaan op basisscholen, die vergelijkbare resultaten zien.
De theorie van Emoto is wellicht niet op een wetenschappelijke manier onderbouwd, maar veel voorbeelden laten zien dat het toch impact heeft. In een tijd waar veel mensen problemen hebben met hun mentale welzijn, bedenk ik me dat als woorden al zoveel impact hebben op iets simpels als rijst, dat het dan ook veel impact moet hebben op ons. Dus tijd voor het uitspreken van positiviteit! Een wensboom leek me een mooi idee, maar dan met de fysieke vorm van een klaagmuur: een muur vol positiviteit… De manifestatiemuur!
Deze muur is dus een bijenhotel en wensmuur in één. Met die positieve woorden naar onszelf, doen we misschien iets goeds voor ons mentale welzijn. En mocht de impact van positiviteit ook echt werken zoals Emoto het betoogt, dan moet dit ook een positieve impact hebben voor de diertjes die hier verblijven.
P.S. Het valt je misschien op dat ik in de tekst switch van ‘insectenhotel’ naar ‘bijenhotel’. Goed gezien! In de loop van mijn onderzoek ontdekte ik dat ‘one size fits all’ niet alleen bij mensen, maar ook bij dieren geen goed idee is. Daarom heb ik bij dit hotel gekozen voor een focus op de bijen.
